ΑΠ' ΤΑ ΚΟΚΑΛΑ ΒΓΑΛΜΕΝΑ ταινία


ΑΠ' ΤΑ ΚΟΚΑΛΑ ΒΓΑΛΜΕΝΑ
του Σωτήρη Γκορίτσα
με τους Αργύρη Ξάφη, Δημήτρη Ήμελλο, Άννα Κουτσαφτίκη, Στέλιο Μάϊνα, Μπέσσυ Μάλφα, Γεράσιμο Σκιαδαρέση, Βαγγέλη Μουρίκη, Μηνά Χατζησάββα, Γιώργο Συμεωνίδη, Γιώτα Φέστα

Υπόθεση:
Σάτιρα που βασίζεται σε πραγματικά περιστατικά από τον χώρο
των δημόσιων νοσοκομείων και αφορά την Οδύσσεια της σύγκρουσης ενός γιατρού με το Ε.Σ.Υ.

Ένας ειδικευόμενος ορθοπεδικός γιατρός ξεκινάει την καριέρα του στο δημόσιο νοσοκομείο του Ε.Σ.Υ. Εκεί ανακαλύπτει πως γιατροί, διοικητικοί υπάλληλοι, νοσηλευτές, αλλά και ασθενείς, είναι όλοι συμμέτοχοι σε μια παράλογη κωμικοτραγική καθημερινότητα. Ανακαλύπτει το πώς ένα δημόσιο σύστημα που φτιάχτηκε για να υπηρετεί τον άνθρωπο έχει εξελιχθεί σε δήμιό του. Γι’ αυτό και επιχειρεί να του αντισταθεί.

Μια σάτιρα του Σωτήρη Γκορίτσα βασισμένη σε αληθινά περιστατικά από το ομώνυμο βιβλίο του Γιώργου Δενδρινού (εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ).

Υ.Γ. Σημείωμα Σκηνοθέτη Μετά από τροχαίο μου ατύχημα ευτύχησα να γνωρίσω έναν ορθοπεδικό γιατρό που είχε καταγράψει στο ομώνυμο μυθιστόρημά του τις περιπέτειες που έζησε στο Ε.Σ.Υ. θεραπεύοντας «τα κόκαλα των Ελλήνων τα ιερά». Αναγνώρισα σε αυτές τις ιστορίες πολλές από τις κωμικοτραγικές πλευρές που χαρακτηρίζουν όλη τη νεοελληνική ζωή. Συγχρόνως αναγνώρισα και τις ανεξάντλητες δυνάμεις λίγων ανθρώπων που αντιστέκονται στον παραλογισμό του Ελληνικού δημοσίου και επιμένουν να προσπαθούν να κάνουν καλά τη δουλειά τους. Πιστεύοντας πως κάθε ενδιαφέρουσα κωμωδία στο βάθος της είναι μια ηθική διαμαρτυρία, προσπάθησα με την ταινία να χαμογελάω και συγχρόνως να διαμαρτύρομαι για ένα σύστημα υγείας που κάποιες φορές αποδεικνύεται πιο άρρωστο από τους αρρώστους που θέλει να θεραπεύσει.


 


Οι τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας (ταινία)


Σκηνοθεσία: Νίκος Παναγιωτόπουλος (1978)
Παίζουν: Όλγα Καρλάτου, Γιώργος Διαλεγμένος, Νικήτας Τσακίρογλου, Βασίλης Διαμαντόπουλος, Δημήτρης Πουλικάκος

Ένας πατέρας και οι τρεις γιοι του αποτραβιούνται σε μια παλιά αρχοντική έπαυλη, που μόλις κληρονόμησαν, μαζί με την υπηρέτριά της. Η οκνηρία, η χαλαρότητα και τέλος ο ύπνος διαβρώνει σταδιακά τα μέλη αυτής της συμβολικά προσδιορισμένης αστικής οικογένειας, εκτός από την υπηρέτρια, μοναδικό θετικό πρόσωπο σ' ένα βασίλειο ζωντανών νεκρών. Σουρεαλιστική αληγορία που τιμήθηκε στα Φεστιβάλ Λοκάρνο, Σικάγο και Θεσσαλονίκης.

Τι σημαίνει αυτή η ιστορία, αυτοί οι άνθρωποι; Οι κριτικές του 1978 μιλούσαν για την αποχαύνωση και παρακμή της αστικής τάξης. O ίδιος ο σκηνοθέτης δήλωνε τότε ότι πρόκειται για μια πολιτική ταινία, με θέμα την οκνηρία και τη χαλαρότητα που έχει διαβρώσει όλες τις κοινωνικές βαθμίδες. H αλληγορική διάσταση της ταινίας ίσως έχει υποχωρήσει με τον χρόνο μπροστά σε μια πιο ανάλαφρη και χιουμοριστική ανάγνωση. Παραμένει η ευρηματικότητα του σεναρίου και η στέρεα δομημένη ατμόσφαιρα που κυκλώνει τον θεατή. Μια ατμόσφαιρα μελετημένη από τον σκηνοθέτη και υποστηριγμένη από την εξαιρετική φωτογραφία του Ανδρέα Μπέλλη, ο οποίος διαχέει ένα γαλακτώδες φως που μηδενίζει τον χρόνο. Απολαυστικές οι ερμηνείες του Βασίλη Διαμαντόπουλου (στον ρόλο του πατέρα), του Γιώργου Διαλεγμένου, του Δημήτρη Πουλικάκου και του Νικήτα Τσακίρογλου (οι τρεις γιοι). H Ολγα Καρλάτου είναι μια όμορφη και αισθαντική υπηρέτρια.

  


Next previous home