Η μουσική των Αγανακτισμένων

Το κίνημα πάει πάρα πολύ καλά και φαίνεται και στην αυθόρμητη μουσική που δημιουργείται στην πλατεία. Βέβαια η τέχνη προχωρά πάντα γρηγορότερα. Έτσι βλέπουμε ότι με την προσθήκη ενός πνευστού (σαξόφωνο) έχουμε ένα αξιοπρεπές αποτέλεσμα. Αν μπει δε και κανένα έγχορδο σίγουρα κάτι καλύτερο θα βγεί. Βέβαια καμιά σχέση με Μότσαρτ, Μπετόβεν, Βιβάλντι κλπ και επίσης καμιά σχέση με το αποτέλεσμα που δίνει ένας καλός μαέστρος με μια καλοκουρδισμένη ορχήστρα από κάτω που μπορεί να αναδείξει έναν ήδη αναγνωρισμένο συνθέτη του μεσαίωνα. Εντάξει η αρχή έγινε και αυτό κρατάμε και η μουσική καλό θα ήταν να φύγει από το Σύνταγμα και να μεταφερθεί στις υπόλοιπες πλατείες της χώρας να εμπνευστούν και άλλοι μουσικοί. Ήδη στην γειτονιά μου στο Γουδή, στη πλατεία του Αγίου Θωμά ξεκίνησε ένα τέτοιο εγχείρημα και παίχτηκαν ωραία τραγουδάκια και όλοι το χάρηκαν και όχι σε αργία αλλά καθημερινή. Βέβαια κατά τις 4 το πρωί κάποιες ευγενικές διαμαρτυρίες περιοίκων που δουλεύαν το πρωί αγνοήθηκαν και κατά τις 6 ακούστηκαν και τα κλασικά "μπάτσοι γουρούνια δολοφόνοι" αλλά γενικά και αυτοί ακόμη που χάσαν τον ύπνο τους, δείξανε τρομερή ανοχή ούτε βρισιές ούτε κάλεσμα αστυνομίας που σε παλαιότερες εποχές θα συνέβαινε. Έτσι θα προτιμούσα αυτό που ξεκίνησε στο Σύνταγμα να πάει στις γειτονιές και όλοι μαζί πάλι στο Σύνταγμα στις Πανευρωπαϊκές συγκεντρώσεις. Παίζει και το άλλο για μας τους ανέργους 2,80 ευρώ την μέρα για το Μετρό δεν το σηκώνει η τσέπη μας, είναι για το φαγητό μας αυτά τα χρήματα. Όλα πάνε λοιπόν μια χαρά ... 

Ωραία πράγματα, πραγματικά...