Σκηνοθεσία: Νίκος Παναγιωτόπουλος (1978)
Παίζουν: Όλγα Καρλάτου, Γιώργος Διαλεγμένος, Νικήτας Τσακίρογλου, Βασίλης Διαμαντόπουλος, Δημήτρης Πουλικάκος
Ένας πατέρας και οι τρεις γιοι του αποτραβιούνται σε μια παλιά αρχοντική έπαυλη, που μόλις κληρονόμησαν, μαζί με την υπηρέτριά της. Η οκνηρία, η χαλαρότητα και τέλος ο ύπνος διαβρώνει σταδιακά τα μέλη αυτής της συμβολικά προσδιορισμένης αστικής οικογένειας, εκτός από την υπηρέτρια, μοναδικό θετικό πρόσωπο σ' ένα βασίλειο ζωντανών νεκρών. Σουρεαλιστική αληγορία που τιμήθηκε στα Φεστιβάλ Λοκάρνο, Σικάγο και Θεσσαλονίκης.
Τι σημαίνει αυτή η ιστορία, αυτοί οι άνθρωποι; Οι κριτικές του 1978 μιλούσαν για την αποχαύνωση και παρακμή της αστικής τάξης. O ίδιος ο σκηνοθέτης δήλωνε τότε ότι πρόκειται για μια πολιτική ταινία, με θέμα την οκνηρία και τη χαλαρότητα που έχει διαβρώσει όλες τις κοινωνικές βαθμίδες. H αλληγορική διάσταση της ταινίας ίσως έχει υποχωρήσει με τον χρόνο μπροστά σε μια πιο ανάλαφρη και χιουμοριστική ανάγνωση. Παραμένει η ευρηματικότητα του σεναρίου και η στέρεα δομημένη ατμόσφαιρα που κυκλώνει τον θεατή. Μια ατμόσφαιρα μελετημένη από τον σκηνοθέτη και υποστηριγμένη από την εξαιρετική φωτογραφία του Ανδρέα Μπέλλη, ο οποίος διαχέει ένα γαλακτώδες φως που μηδενίζει τον χρόνο. Απολαυστικές οι ερμηνείες του Βασίλη Διαμαντόπουλου (στον ρόλο του πατέρα), του Γιώργου Διαλεγμένου, του Δημήτρη Πουλικάκου και του Νικήτα Τσακίρογλου (οι τρεις γιοι). H Ολγα Καρλάτου είναι μια όμορφη και αισθαντική υπηρέτρια.
