«Πλατόνοφ» του Άντον Τσέχοφ

Επιτέλους πήγαμε και θέατρο και πολύ μου άρεσε, ελπίζω να το ξανακάνουμε. Η παράσταση ήταν καταπληκτική και η "σουρεάλ" προσέγγιση του Λάνθιμου ήταν καταπληκτική. Η καλύτερη παράσταση που είδα φέτος ( μόνο αυτή είδα βέβαια), σας την προτείνω ανεπιφύλακτα....

«Πλατόνοφ» σε σκηνοθεσία Γ. Λάνθιμου

Ο Γιώργος Λάνθιμος, μετά τον Κυνόδοντα που σάρωσε τα βραβεία στα μεγάλα ευρωπαϊκά κινηματογραφικά φεστιβάλ και διεκδικεί το Βραβείο Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας, σκηνοθετεί ένα κλασικό έργο στη σύγχρονη διασκευή του Ντέιβιντ Χέαρ! 

Μαζί του ένα δυναμικό και ταλαντούχο καστ με επικεφαλή τον Άρη Σερβετάλη που ερμηνεύει τον Πλατόνοφ και τους Μαρία Πρωτόπαππα, Αγγελική Παπούλια, Μάνο Βακούση, Θανάση Δήμου, Βασίλη Καραμπούλα, Έλενα Τοπαλίδου, Ανδρέα Κωνσταντίνου και την πρόσφατα βραβευμένη στο Φεστιβάλ Βενετίας Αριάν Λαμπέντ.

Το έργο 

Ο 27χρόνος Πλατόνοφ, διευθυντής σε ένα σχολείο της επαρχίας και παντρεμένος με την αθώα Σάσα, έχει κατασπαταλήσει την πατρική περιουσία. Είναι οργισμένος με όλους, κουρασμένος από την αποπνικτική ατμόσφαιρα της μικρής κοινωνίας όπου ζει και απογοητευμένος από τον ίδιο τον εαυτό του. Καθώς η ζωή του βυθίζεται σε τέλμα, τρεις γυναίκες τον πολιορκούν: η Άννα Πέτροβνα, έξυπνη αλλά χρεωμένη χήρα, η νιόπαντρη προγονή της Σοφία και η φοιτήτρια χημείας, Μαρία Γκρέκοβα. Ο Πλατόνοφ δεν θα μπορέσει να αντισταθεί σε καμία από τρεις και το επικίνδυνο παιχνίδι του θα έχει αναπόφευκτες συνέπειες για όλους…

Ο Πλατόνοφ ανακαλύφθηκε είκοσι χρόνια περίπου μετά το θάνατο του Άντον Τσέχοφ ανάμεσα σε άλλα χειρόγραφα από το γιο του. Έργο από τα πρώτα του συγγραφέα, με διάρκειά που έφτανε τις έξι περίπου ώρες, έχει παρουσιαστεί μία ακόμη φορά στο Εθνικό Θέατρο, το 1980 σε σκηνοθεσία Κώστα Μπάκα. Το 2001 διασκευάστηκε πολύ επιτυχημένα από τον Ντέιβιντ Χέαρ έναν από τους πιο γνωστούς βρετανούς θεατρικούς συγγραφείς και παρουσιάστηκε στο Θέατρο Αλμέιντα στο Λονδίνο.

Η παράσταση

Στην παράσταση του Εθνικού Θεάτρου, η δράση εκτυλίσσεται σε ένα σύγχρονο χώρο που μοιάζει με αίθουσα άσκησης και δοκιμασίας. Οι ήρωες κινούνται στον οριοθετημένο αυτό χώρο, συναντιούνται, συζητούν, λογομαχούν, χορεύουν. Μέσα από τη σωματική έκφραση και τους περιορισμούς της, αναδύονται σιγά σιγά οι σχέσεις, τα συναισθήματα, η βία και η ένταση των χαρακτήρων του έργου. Με όχημα τη σύγχρονη διασκευή του Ντέιβιντ Χέαρ, η παράσταση συμπυκνώνει ένα τεράστιο υλικό σκηνών και ρόλων. Αντί για την αρχική πολυπρόσωπη διανομή, τους ρόλους ενσαρκώνουν οι εννέα ηθοποιοί της παράστασης. Η διαρκής παρουσία όλου του θιάσου επί σκηνής δημιουργεί ένα δυναμικό πλέγμα σχέσεων. Τα έντονα κωμικά και δραματικά στοιχεία του έργου εναλλάσσονται διαρκώς, μαζί με τα πάθη, τις αναζητήσεις, τα αδιέξοδα και την πλήξη των προσώπων.

Η ταυτότητα της παράστασης:
Διασκευή: Ντέιβιντ Χέαρ
Μετάφραση: Έφη Γιαννοπούλου
Σκηνοθεσία: Γιώργος Λάνθιμος
Σκηνικά: Άννα Γεωργιάδου
Κοστούμια: Θάνος Παπαστεργίου, Βασιλεία Ροζάνα
Φωτισμοί: Θύμιος Μπακατάκης
Μουσική υποστήριξη και επεξεργασία ήχου: Χρήστος Λαϊνάς
Κοστούμια: Θάνος Παπαστεργίου – Βασιλεία Ροζάνα
Κίνηση: Αμάλια Μπένετ
Βοηθός σκηνοθέτη: Αννα Νικολάου

Το κείμενο το πήρα από την Ζούγκλα